Misshándlung

f -, -en

1) бязлі́таснае [жо́рсткае] абыхо́джанне; катава́нне

2) уст. злачы́н, дрэ́нны ўчы́нак

j-s Misshándlung erlíegen* — стаць ахвя́рай каго́-н., напаку́тавацца ад каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)