Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

stritbar

a

1) спрэ́чны

2) баявы́, ваяўні́чы

striten

*

1.

vi

1) спрача́цца; свары́цца

mit sich (D) ~ — быць у нерашу́часці

2) (gegen, wider A) змага́цца (супраць каго-н.)

2.

(sich) спрача́цца; свары́цца

Striter

m -s, -

1) спрача́льнік

2) бае́ц, змага́р

Stritfrage

f -, -n спрэ́чнае пыта́нне

Strithammel

m -s, - спрача́льнік, зачэ́па, сварлі́вы чалаве́к

stritig

a спрэ́чны

Stritigkeit

f -, -en часцей pl спрэ́чкі, сва́ркі

Stritkräfte

pl узбро́еныя сі́лы

Stritlust

f - ваяўні́чы дух; запа́л

Stritpunkt

m -(e)s, -e спрэ́чны пункт