Strang
m -(e)s, Stränge
1) вяро́ўка, кана́т, лі́на
2) пастро́нак
über den ~ schlágen* — распусці́цца, адбі́цца ад рук; узя́ць [хапяну́ць] праз ме́ру, вы́йсці з ра́мак дазво́ленага
◊ wenn álle Stränge réißen — на благі́ кане́ц
über die Stränge schlágen* — выхо́дзіць за ра́мкі дазво́ленага
an éinem ~ zíehen* — рабі́ць агу́льную спра́ву
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)