Verfügung
f -, -en пастано́ва, распараджэ́нне, дырэкты́ва; юрыд. рашэ́нне (über A – аб чым-н.)
der ~ gemäß, laut ~ — зго́дна з распараджэ́ннем
auf ~ des Geríchts — зго́дна з рашэ́ннем суда́
zur besónderen ~ — для асо́бых даручэ́нняў
zur ~ stéhen* — быць [знахо́дзіцца] у распараджэ́нні
sich j-m zur ~ stéllen — адда́ць сябе́ ў чыё-н. распараджэ́нне
éinstweilige ~ — юрыд. часо́вае распараджэ́нне
Verfügungsgewalt
f -, -en пра́ва распараджа́цца (über A – кім-н., чым-н.)
Verfügungsrecht
n -(e)s, -e пра́ва распараджа́цца (über A – кім-н., чым-н.)
verführen
I
vt
1) зво́дзіць, спакуша́ць
2) намаўля́ць, баламу́ціць
II
vt пераво́зіць, выво́зіць (тавары ў другую краіну, у другі горад)
Verführer
m -s, - спаку́снік, спакуша́льнік
Verführung
I
f -, -en пераво́з(ка), вы́ваз; гл. verführen II
II
f -, -en спаку́са; збіва́нне з пра́вільнага шэ́цху; спакушэ́нне
verfüttern
vt ско́рмліваць (жывёле)
gróße Méngen von Fúttermitteln ~ — расхо́даваць шмат ко́рму
Vergábe
f -, -n перада́ча (заказаў), зда́ча падра́даў
vergáffen
(sich) (in A) разм. заляца́цца (да каго-н.), пакла́сці во́ка (на каго-н.)