rúfen*
1. vi крыча́ць, клі́каць;
um Hílfe ~ клі́каць на дапамо́гу;
das Kind ruft nach der Mútter дзіця́ клі́ча ма́ці;
sich héiser ~ крыча́ць да хрыпаты́
2. vt
1) запраша́ць, прасі́ць;
zur Órdnung ~ закліка́ць да пара́дку
2) зваць, называ́ць;
j-m bei [mit] séinem Námen ~ зваць [называ́ць] каго́-н. па і́мені;
éinen Rédner zur Sáche ~ прасі́ць ара́тара не адхіля́цца ад тэ́мы;
den Arzt ~ (па)клі́каць урача́ [до́ктара];
j-n zur Hilfe ~ (па)клі́каць каго́-н. на дапамо́гу;
Sie kómmen wie gerúfen Вы прыйшлі́ дарэ́чы;
j-n wíeder ins Lében ~ вярну́ць каго́-н. да жыцця́;
sich (D) etw. ins Gedächtnis ~ вы́клікаць што-н. у па́мяці, успо́мніць што-н.
Rúfmord
m -es юрыд. дыскрэдыта́цыя, (зламы́сны) паклёп
Rúfnummer
f -, -n ну́мар (абанента)
Rúfweite
f -, -n адле́гласць чу́тнасці
Rúfzeichen
n -s, - радыё, марск., ав. пазыўны́ сігна́л; pl пазыўны́я
Rúhe
f -
1) спако́й; нерухо́масць; тэх. нерабо́чы стан;
ímmer mit der ~! цішэ́й!;
lássen Sie mich in ~! пакі́ньце мяне́ ў спако́і!;
sich nicht aus der ~ bríngen lássen* захава́ць спако́й;
sich (D) kéine ~ gönnen не ве́даць спако́ю;
zur ~ kómmen* адпачы́ць, мець пярэ́дых;
j-n in ~ lássen* даць спако́й каму́-н., адчапі́цца ад каго́-н.
2) адпачы́нак, сон;
sich zur ~ begében* кла́сціся спаць
3) цішыня́, ціш; пара́дак;
~! ці́ха!, спако́йна! ~ hálten*! захо́ўвайце цішынр!
Rúhebank
f -, -bänke ляжа́нка, ла́ўка