Pflégekind
n -(e)s, -er прыёмнае дзіця́
pflégeleicht
a про́сты [лёгкі] y абслу́зе [до́глядзе]
Pflégemutter
f -, -mütter прыёмная ма́ці
pflégen
1.
vt дагляда́ць (каго-н.), клапаці́цца (пра каго-н.)
Rat ~ — ра́іцца
Fréundschaft mit j-m ~ — сябрава́ць з кім-н.
der Rúhe ~ — адпачыва́ць
2.
vi (+ inf з zu) мець звы́чай (рабіць што-н.)
um díese Zeit pflegt er noch zu schláfen — у гэ́ты час ён звыча́йна яшчэ́ спіць
pfléglich
1.
a клапатлі́вы, руплі́вы, ру́пны
2.
adv стара́нна, клапатлі́ва; як звыча́йна
Pflégling
m -s, -e гадава́нец, выхава́нец
Pflicht
f -, -en абавя́зак, паві́ннасць
sich (D) etw. zur ~ máchen, es für séine ~ hálten* — лічы́ць што-н. сваі́м абавя́зкам
der ~ zuwíder hándeln — дзе́йнічаць су́праць абавя́зку
séiner ~ náchkommen* — вы́канаць свой абавя́зак
zur ~ máchen — ста́віць у абавя́зак, абавя́зваць
sich über séine ~ hinwégsetzen — ігнарава́ць свае́ абавя́зкі
die ~ ruft — абавя́зак патрабу́е
Pflíchtablieferung
f -, -en абавязко́вая паста́ўка (сельскагаспадарчых прадуктаў)
pflíchtbewusst
a які́ ўсведамэ́це свой абавя́зак