Pflicht
f -, -en абавя́зак, паві́ннасць
sich (D) etw. zur ~ máchen, es für séine ~ hálten* — лічы́ць што-н. сваі́м абавя́зкам
der ~ zuwíder hándeln — дзе́йнічаць су́праць абавя́зку
séiner ~ náchkommen* — вы́канаць свой абавя́зак
zur ~ máchen — ста́віць у абавя́зак, абавя́зваць
sich über séine ~ hinwégsetzen — ігнарава́ць свае́ абавя́зкі
die ~ ruft — абавя́зак патрабу́е
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)