Hábe
f - высок. маёмасць
líegende ~ — нерухо́мая маёмасць
bewégliche ~ — рухо́мая маёмасць
háben
1.
vt
1) мець
ich hábe — у мяне́ ёсць
2) атрыма́ць, прыдба́ць, здабы́ць
da hast du ein Buch — вось табе́ кні́жка
was hast du? — што з табо́ю?
3) у спалучэнні з zu i Infinitiv мае значэнне павіннасці:
er hat noch étwas zu tun* — ён паві́нен [му́сіць] яшчэ́ сёе-то́е зрабі́ць
4) у спалучэнні з Infinitiv без zu:
du hast gut réden — табе́ до́бра каза́ць
2.
дапаможны дзеяслоў, асобным словам не перакладаецца:
wir ~ gelésen — мы чыта́лі
j-n zum bésten ~ — абдуры́ць каго́-н.
j-n her- úm ~ — разм. перакана́ць каго́-н.
wer will ~, der muss gráben* — ≅ хто працу́е, той і ма́е
Háben
n -s камерц. крэды́т
Soll und ~ — дэ́бет і крэ́дыт, прыхо́д і расхо́д
Hábenichts
m -(es), -e разм. жабра́к, бядня́к, гале́тнік
Hábgier
f - карысталю́бства, пра́гнасць, сква́пнасць
hábhaft
éiner Sáche ~ wérden — завало́даць чым-н.
des Verbréchers ~ wérden — схапі́ць злачы́нца
Hábicht
m -s, -e заал. я́страб, ко́ршак
Habilitatíon
f -, -en атрыма́нне дацэнту́ры (ва універсітэце і іншых вышэйшых навучальных установах)