Ruhm
~ davóntragen* [érnten] дабі́цца сла́вы, прасла́віцца;
auf dem Gípfel séines ~es ánlangen дасягну́ць вышыні́ сваёй сла́вы
Ruhm
~ davóntragen* [érnten] дабі́цца сла́вы, прасла́віцца;
auf dem Gípfel séines ~es ánlangen дасягну́ць вышыні́ сваёй сла́вы
Rúhmesblatt
rúhmlos
1) нясла́ўны, гане́бны
2) невядо́мы
rúhmredig
rúhmreich, rúhmvoll
Rúhmsucht
rúhmsüchtig
Ruhr
f - мед. дызентэры́я, крыва́ўка
rúhrkrank