dicht
1.
a
1) густы́, ча́сты
2) шчы́льны
2.
adv шчы́льна, це́сна
~ hálten* — не прапуска́ць ві́льгаці
~ am Ránde — на са́мым краі́
~ an [bei, nében, vor] ля са́мага…, ушчыльну́ю (да чаго-н)
Díchte
f - гушчыня́; шчы́льнасць
díchten
I
vt тэх. наглу́ха заклада́ць, зама́зваць, замуро́ўваць; ушчыльня́ць
II
vt, vi
1) склада́ць (вершы)
2) прыду́мваць, прыдумля́ць
Díchterling
m -s, -e пагардл. вершаплёт
díchthalten
* аддз. vi разм. маўча́ць, трыма́ць язы́к за зуба́мі; захо́ўваць канспіра́цыю
Díchtung
f -, -en
1) паэты́чная тво́рчасць; паэты́чны твор; палзія
2) тэх. ушчыльне́нне; пракла́дка