Macht
f -, Mächte
1) сі́ла, магу́тнасць, моц; уплыў; ула́да
die ~ der Gewóhnheit — cíла звы́чкі
die ~ gewínnen* — набы́ць ула́ду
j-m séine ~ fühlen lássen* — даць каму́-н. адчу́ць сваю́ ўла́ду
séine gánze ~ áufbieten* — пусці́ць у ход усю́ сваю́ ўла́ду
die ~ an sich (A) réißen* — захапі́ць ула́ду
an die ~ gelángen [kómmen*] — прыйсці́ да ўла́ды
an die ~ bríngen* — прыве́сці да ўла́ды
2) дзяржа́ва
die verbündeten Mächte — саю́зныя дзяржа́вы
3) во́йска, во́йскі
die bewáffnete ~ — узбро́еныя сі́лы
◊ ~ geht vor Recht — ≅ пра́ва на баку́ мо́цнага [ду́жага]
Máchtanspruch
m -(e)s, -sprüche прэтэ́нзія на ўла́ду, дамага́нне ўла́ды
Máchtantritt
m -(e)s, -e прыхо́д да ўла́ды
Máchtbefugnis
f -, -se ула́да, правамо́цтва
mit ~sen áusstatten — надзялі́ць ула́дай [правамо́цтвамі]
die ~se löschen — паўнамо́цтвы канча́юцца
Máchtbereich
m -(e)s, -e сфе́ра ўла́ды
Máchthaber
m -s, - улада́р, валада́р