dríngen
* vi
1) (s) праніка́ць; дабіра́цца
das Gerücht ist bis zu mir gedrúngen — чу́тка дайшла́ да мяне́
2) (h) насто́йваць (на чым-н.), дамага́цца (чаго-н)
auf Ántwort ~ — патрабава́ць адка́зу
dríngend
1.
a тэрміно́вы, неадкла́дны
~es Gespräch — неадкла́дная размо́ва
2.
adv
1) тэрміно́ва, неадкла́дна
2) насто́йліва
~st bítten* — насто́йліва прасі́ць
Drínglichkeit
f - неадкла́днасць, тэрмі- но́васць
drínnen, darínnen
a унутры́, усярэ́дзіне
von ~ — з сярэ́дзіны, знутры́
drítte
num трэ́ці
in die ~ Poténz erhében* — узво́дзіць лік у куб
aus ~r Наnd — з трэ́ціх рук
Drítte
sub m, f, n -n, -n трэ́ці, пабо́чны; трэ́цяя асо́ба