hinéinstoßen
*
1.
vt упі́хваць, запі́хваць, утыка́ць
2.
vi (s) вайск. урыва́цца
hinéintreiben
* vt заганя́ць, забіва́ць (унутр)
hinéintun
* vt
1) устаўля́ць, укла́дваць
2) кла́сці (куды-н.), дадава́ць
hinéinwachsen
* vi (s) ураста́ць (тс. перан.)
hinéinziehen
*
1.
vt уця́гваць (у розн. знач.)
2.
vi (s) захо́дзіць, увахо́дзіць, заязджа́ць (унутр)
hinéin=
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух унутр у напрамку ад таго, хто гаворыць: hinéinlegen кла́сці, укла́дваць
hínfahren
*
1.
vt адво́зіць
2.
vi (s)
1) з’е́здзіць, пае́хаць (куды-н.)
Hínfahrt
f -, -en пае́здка (куды-н.), пае́здка ў адзі́н кане́ц
auf der ~ — па даро́зе туды́, у час пае́здкі туды́
Hínund Hérfahrt, Hínund Rückfahrt — прае́зд [пае́здка] туды́ i наза́д
hínfallen
* vi (s) па́даць, упа́сці