Schrámmelmusik
f - анса́мбль наро́дных інструме́нтаў (скрыпка, гітара, гармонік)
schrámmen
1.
vt падра́паць, пара́ніць, здзе́рці (скуру)
2.
(sich) дра́цца, падра́цца
Schrank
m -(e)s, Schränke ша́фа, шкап
Schránke
f -, -n
1) бар’е́р, перашко́да; агаро́джа
~n erríchten — паста́віць бар’е́ры; перан. ста́віць [рабі́ць] перашко́ды
2) шлагба́ум
die ~ áufziehen* [hóchziehen*] — падня́ць шлагба́ум
3) мяжа́, грані́ца, рубе́ж
éine ~ zíеhen* [sétzen] — устанаві́ць [вы́значыць, праве́сці] мяжу́ [грані́цу]
◊ für j-n [etw.] (A) in die ~n tréten* — заступі́цца за каго́-н. [што-н.]
vor den ~n des Gerríchts stéhen* [sich verántworten] — стая́ць [адка́зваць] пе́рад судо́м
sich in ~n hálten* — не выхо́дзіць за мяжу́ [ра́мкі], быць стры́маным
j-n in die ~n wéisen* — закліка́ць каго́-н. да пара́дку; паста́віць каго́-н. на ме́сца
schránkenlos
1.
a
1) бязме́жны
2) нястры́мны; распу́сны, нараві́сты, капры́зны
2.
adv без упы́ну
Schránkenlosigkeit
f -
1) бязме́жнасць (пра пачуцці)
2) распу́снасць, нястры́манасць, нараві́стасць, капры́знасць
Schránkenwärter
m -s, - дзяжу́рны на чыгу́начным перае́здзе