Réisig
Verbum
анлайнавы слоўнікНямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuRéiskorn
Reißáus
~ néhmen* 
Réißbrett
Réißen
I
1) парыў, абрыва́нне
2) ламо́та (у касцях)
II
III
réißend
1. 
1) ху́ткі, бы́стры
2) драпе́жны;
die Wáre fíndet ~en Ábsatz тава́р раскупля́цца нарасхва́т
2. 
réißen*
1. 
1) рваць, адрыва́ць, зрыва́ць, вырыва́ць, разрыва́ць, раздзіра́ць;
in Fétzen ~ рваць на кава́лкі;
j-n ins Verdérben ~ загубі́ць каго́-н.
2) ту́заць, цягну́ць, то́ргаць, рваць;
éinen Zahn ~ вы́рваць зуб;
es reißt mich [mir] in állen Glíedern у мяне́ баля́ць усе́ ко́сці;
j-n hin und her ~ назаля́ць, дакуча́ць каму́-н., пастая́нна турбава́ць [ту́заць] каго́-н.
3): etw. an sich (A) ~ прысво́іць (сабе́) што-н.;
die Macht an sich ~ захапі́ць ула́ду
2. 
2) рва́цца, разрыва́цца;
der Stoff reißt матэ́рыя рве́цца;
mir riss die Gedúld маё цярпе́нне ло́пнула
3. ~, sich
(um A) бі́цца, змага́цца;
sich um die Wáren ~ раскупля́ць тава́ры нарасхва́т
Réißer
das Buch ist ein ~ кні́га ста́ла бестсе́лерам
Réißfeder
Réißfestigkeit
f - тэх. трыва́ласць [мо́цнасць] на разрыў, мяжа́ трыва́ласці пры расцяжэ́нні