Pflánzstätte
f -, -n
1) с.-г. гадава́льнік, піто́мнік, раса́днік
2) перан. раса́днік, цэнтр (чаго-н.)
Pfláster
n -s, -
1) пла́стыр
ein ~ auf die Wúnde klében — закле́іць [заляпі́ць] ра́ну пла́стырам
2) брук, мастава́я
pflástern
vt
1) накла́дваць пла́стыр (на што-н.)
2) масці́ць, брукава́ць
◊ der Weg zur Hölle ist mit gúten Vórsätzen gepflástert — ≅ даро́га ў пе́кла вы́машчана до́брымі наме́рамі
Pflásterstein
m -(e)s, -e ка́мень (брукава́льны)
Pflástertreter
m -s, - разм. гульта́й, ло́дар
Pflásterung
f -, -en машчэ́нне; брукава́нне (каменнем)
Pfláume
f -, -n слі́ва
gedörrte ~ — чарнаслі́ў
◊ die érsten ~n sind ímmer mádig — ≅ пе́ршы блі́н камяко́м
Pfláumenbaum
m -(e)s, -bäume слі́віна, слі́ва (дрэва)
Pfláumenmus
n -es, -e паві́дла са сліў