Кілі́чка ’кнігаўка’ (Сцяшк. Сл.). Няясна. Гл. клікаць.
Кілі́ш ’малы кар’ер, дзе ўручную нарыхтоўваюць торф на паліва’ (Яшк.). Ці не звязана з укр. кілаш ’гаршчок для кашы’, якое, аднак, само лічыцца незразумелым (ЕСУМ, 2, 432).
Кілі́шак ’чарка’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Касп., Шат., Жыв. сл., КЭС, лаг., Сцяшк.). Параўн. келішак (гл.).
Кіло́ ’кілаграм’ (Мат. Гом., Сл. паўн.-зах.). Запазычанне праз рус. кило з франц. kilo ’тс’ (ЕСУМ, 2, 444).
◎ Кілпа ’пастка’ (Сцяшк. Сл.) < літ. kilpa ’тс’.
◎ Кілтая́ ’біч у цэпе’ (ДАБМ). Гл. калтая. Формы келтаўё, кілтая найбольш блізкія фармальна і семантычна да мяркуемай літоўскай крыніцы: keltuve, keitėja ’біч у цэпе’ (Урву ціс, Baltistica, 1969, V(I), 61, Смулкова, Лекс. балтызмы, 41; Лаўчутэ, Балтизмы, 67).
Кілу́н 1 ’непакладаны кабан’ (ДАБМ, Сл. паўн.-зах., Шатал.), ’рослы племянны баран’ (З нар. сл.). Гл. кілаш.
Кілу́н 2 ’чалавек з грыжай’ (Нар. словатв., Мат. Маг., Шат.). Параўн. кіла 1 (гл.).
◎ Кілу́ша ’бручка’ (Мат. СОС). Параўн. кілаватка.
◎ Кілча́к ’хвароба языка ў жывёлы’ (КЭС, лаг.). Да кілах. Аб суфіксацыі на ‑чах гл. Сцяцко, Афікс. наз., 176.
◎ Кільгі́ка ’чалавек бея нагі або з папікоджанай нагой’ (Мат. АС, Мат. Маг.). Да кульгаць (гл.)