Verbum

Кілу́н ₁ ’непакладаны кабан’ (ДАБМ, Сл. паўн.-зах., Шатал.), ’рослы племянны баран’ (З нар. сл.). Гл. кілаш.

Кілу́н ₂ ’чалавек з грыжай’ (Нар. словатв., Мат. Маг., Шат.). Параўн. кіла ₁ (гл.).