Verbum

іспо́л

1. Вялікая штучная сажалка ў вёсцы ці каля яе, вада ў якой ніколі не высыхае (Віц. Нік. 1895, Лёзн.).

2. Частка ракі ўверх па цячэнню ад плаціны (Лёзн. Касп.).

істо́ка Месца, дзе зліваюцца рэкі (Стол.).

істру́бішча Месца, дзе рабілі зруб, дзе стаялі зрубы (Слаўг.).

□ ур. Іструбішча (поле, дзе рабілі зрубы з лесу, які тут жа высякалі) каля в. Лясная Слаўг.

істру́га Ямка, вымытая ручаямі, сцякаючымі з высокага месца (Маг. Лемц. Дыс.).