Verbum

ём

1. Выпукласць на схіле гары; схіл пад'ёму на гару; месца, дзе дарога ідзе ўверх, падымаецца на ўзгорак (Слаўг.).

2. Бойкае месца на шляху (Слаўг.). Тое ж паход, праход (Слаўг.).

3. Высокае і адкрытае месца (Слаўг.).

4. Сярэдзіна чаго-небудзь (дарогі, поля) (Слаўг.).

□ балота Заемнае (1752) каля г. п. Карма (АВАК XIII, 349) Карм.