хва́ля Вадзяны вал, зыб на рацэ, возеры ў ветранае надвор'е (БРС).
хві́ля Бездань, прорва, прадонне і наогул усякае благое месца (Грыг. 1838—1840).
хві́шка Тое, што і вітка (Слаўг.).
хво́йнік
1. Сасновы лес, сасоннік (БРС). Тое ж хвоя (Глуск. Янк. I, Жытк.), хвайня́к (Ветк., Кузн. Касп.), хваі́на, хвоя (Маг. губ. вед., 1854, № 49, 884, Палессе Талст.).
2. Зараснік хвоі, ельнік (Крыч., Лёзн., Нясв., Слаўг., Ст.-дар.). Тое ж хвайня́к (Ветк., Слаўг.), цёмны ле́с (Арш., Гор., Сен., Чав. пав. Дэмб., т. 2, 1884. Карта Могил. губ. почв и лесов).
3. Сасновы і яловы лес (Ветк., Ст.-дар., Стаўбц., Хойн.).
□ ст. Цёмны Лес Гор.
хво́раст Кусты; галлё, сучча (Крыч.).
□ в. Хварасця́ны Слаўг.
хвошч
1. Зараснік хвашчу Equisetum балотнага, палявога, лугавога (БРС).
2. Прыбярэжнае месца ў балоце, возеры (Жытк.).
хехла Балоцістая нізіна (Віл., Дзіс., Мат. по ист. и геогр. Дисн. и Вил. уездов Вилен. губ. Витебск, 1896, 178). Тое ж холхла, хелхло, хоўхла, халхоліца (Лемц. Айк.).
□ в. Халхоліца Барыс., в. Холхлава Маладз., в. Хоўхла Буда-Каш., в. Хохлава Навагр. (Лемц. Дыс., 165).
хіб Верх узгорка, грэбень; узгорак (Слаўг.). Тое ж хібе́нь (Віц., Слаўг.), хібок, хібянёк (Слаўг.).
□ в. Хібні Віц. (Рам. Мат.).
хі́жа Прымітыўнае жыллё (Слаўг.).
хізо́н Пчаліны вулей (Слаўг.). Тое ж хвізон, хівізон (Слаўг.).
□ в. Хізы́ Гом.