аржа́віна Іржавая лугавая нізіна (Віц. Нік. 1895, Слаўг.). Тое ж арша́віна (Слаўг.), аржа́віня (Віц. Нік. 1895), аржа́вінне (Зах. Бел. Др.-Падб., Лёзн. Касп., Нас., Слаўг., Смален. Дабр.).
аржа́нішча Поле, дзе зжата жыта (БРС). Тое ж аржонне (Маладз., Слаўг.), аржы́ска (Вор.), аржэўнік (Леп., Слаўг.), аржышча (Арш., Грыг. 1851, Навагр., Паст., Слаўг., Смарг., Смален. Дабр.), ржэўнік, аржані́шча (Слаўг.).
аржа́ўка
1. Іржавае балота (Слаўг.).
2. Заліўны луг (Докш. МДС).
□ р. Аржаўка і в. Аржаўка Слаўг., в. Аржаўка Касц.
аро́міна Угоддзе; выгода (Вілен.).
артэ́па Грузкае месца (Выс. Касп.). Тое ж артэ́пель (Выс. Касп.), макрата́ (Слаўг.).
ару́д Месца для складвання снапоў (Віл. Гільт. 293), застаронак у гумне, засек у свірне (Глуск. Янк.). Тое ж агру́д (Слаўг.).
арша́ Балота з камякамі жалезнай іржы; ніколі не перасыхаючая гразь з пялёнкай вокісу жалеза паверх (Слаўг.). Тое ж арша́віна (Слаўг.).
□ г. Арша́ (Орша) Віц., р. Аршы́ца пр. пр. Дняпра.
арэ́шнік Зараснік арэшын, арэхавых кустоў (БРС). Тое ж арэхаўка, арэх, арэхаўнік, рэшнік, рэшаннік, арахоўнік, арэшыннік, рэхаўнік, арэхаўе, арэхаўё, арашы́ннік, арэшнічча, арэшана, арахаўні́чча (Слаўг.), арэшанне (Пруж. пав. Гільт. 90, Слаўг.). Пур. Арэхаўка (поле) каля в. Кульшычы Слаўг., в. Арэшнікі Мін.
аса́ Асіна; асіннік (Лемц. Айк.).
□ в. Аса Малар.
асаве́ц
1. Ссунутая зямля па беразе, па касагоры (Слаўг.).
2. Месца, якое парасло асіннікам (Зах. Бел., Сал., Стаўбц. Прышч.), багатае грыбамі асавікамі, падасінавікамі (Мін., Слуцк).
□ ур. Асоўцы (паляна) каля в. Яскавічы Сал., в. А́савец (Бял., Віл., Маз.), в. Асаўцы́ Бяр.