Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

улаві́ць

1. fngen* vt, uffangen* vt;

улаві́ць гук den Schall infangen*;

улаві́ць мо́мант den Zitpunkt bpassen;

2. (зразумець) erfssen* vt;

улаві́ць сэнс den Sinn erfssen*

улаго́джваць, улаго́дзіць

1. (задобрываць каго) j-n gütig stmmen;

2. (супакойваць, суцяшаць) besänftigen vt; trösten vt, vertrösten vt

ула́да ж

1. Macht f -, Mächte, Gewlt f -, -en; паліт дзяржа́ўная ула́д Statsgewalt f, Statsmacht f;

заканада́ўчая ула́да die gestzgebende Gewlt, Legislatve [-və] f;

выкана́ўчая ула́да die vollzehende Gewlt, Exekutvgewalt f;

захапі́ць ула́ду die Macht ergrifen*;

прыйсці́ да ула́ды zur Macht gelngen; an die Macht [ans Rder] kmmen*;

прыхо́д да ула́ды Mchtantritt m -(e)s, -e;

2. часцей мн:

ула́ды (асобы, надзеленыя ўладай, адміністрацыя) brigkeit f -, -en, Behörde f -, -n;

вайско́выя ула́ды Militä́rbehörden pl;

акупацы́йныя ула́ды Bestzungsbehörden pl;

мясцо́выя ула́ды die loklen Behörden;

мясцо́выя о́рганы ула́ды örtliche Mchtorgane;

цэнтра́льная ула́да Zentrlgewalt f;

грамадзя́нская ула́да Zivilbehörde [-´vi:l-] f;

наро́дная ула́да Vlksmacht f;

судо́выя ула́ды Gerchtsbehörden pl, Gerchtsorgane pl;

3. (права кіраваць паводзінамі і лёсам каго) Macht f;

бацько́ўская ула́да die Macht der ltern;

ажыццяўля́ць ула́ду паліт die Macht usüben;

вало́даць ула́дай über die Macht verfügen;

надзе́лены ула́дай mit Mchtbefugnissen usgestattet, mtlich bevllmächtigt;

пазба́віць ула́ды entmchten vt;

быць пад ула́дай каго nter j-s Gewlt stehen*;

ула́снай ула́дай igenmächtig;

у маёй ула́дзе es liegt in miner Macht;

перавышэ́нне ула́ды юрыд die Überschritung der Mchtbefugnisse;

ула́да над самі́м сабо́й Slbstbeherrschung f;

ва ула́дзе забабо́наў [пры́мхаў] im Bann der Vrurteile

улада́льнік м Bestzer m -s, -, nhaber m -s, -;

эк улада́льнік раху́нку Kntoinhaber m;

улада́льнік капіта́лу Kapitlbesitzer m, Kapitlinhaber m

улада́льніца ж Bestzerin f -, -nen; nhaberin f -, -nen

уладалю́бны hrrschsüchtig, mchtliebend

уладалю́бства н Hrrschsucht f -, Mchtliebe f -

улада́нне н

1. (валоданне) Bestz m -es;

увайсці́ ва улада́нне den Bestz ntreten*;

перада́ць ва улада́нне in j-s Bestz übergben*, überignen vt;

2. (уласнасць) Bestzung f -, -en; Bestztum n -s, -tümer, Gut n -(e)s, Güter (маёмасць);

3. (тэрыторыя):

каланія́льныя улада́нні kolonile Bestzungen, Kolonilbesitz m es

улада́р м Hrrscher m -s, -, Mchthaber m -s, -; Herr m -n, -en (валадар, пан);

улада́р ду́мак ein Hrrscher der Gednken

улада́ранне н высок Hrrschaft f -, bergewalt f -