Verbum

улада́нне н

1. (валоданне) Besítz m -es;

увайсці́ ва улада́нне den Besítz ántreten*;

перада́ць ва улада́нне in j-s Besítz übergében*, überéignen vt;

2. (уласнасць) Besítzung f -, -en; Besítztum n -s, -tümer, Gut n -(e)s, Güter (маёмасць);

3. (тэрыторыя):

каланія́льныя улада́нні koloniále Besítzungen, Koloniálbesitz m es