ула́да ж

1. Macht f -, Mächte, Gewlt f -, -en; паліт дзяржа́ўная ула́д Statsgewalt f, Statsmacht f;

заканада́ўчая ула́да die gestzgebende Gewlt, Legislatve [-və] f;

выкана́ўчая ула́да die vollzehende Gewlt, Exekutvgewalt f;

захапі́ць ула́ду die Macht ergrifen*;

прыйсці́ да ула́ды zur Macht gelngen; an die Macht [ans Rder] kmmen*;

прыхо́д да ула́ды Mchtantritt m -(e)s, -e;

2. часцей мн:

ула́ды (асобы, надзеленыя ўладай, адміністрацыя) brigkeit f -, -en, Behörde f -, -n;

вайско́выя ула́ды Militä́rbehörden pl;

акупацы́йныя ула́ды Bestzungsbehörden pl;

мясцо́выя ула́ды die loklen Behörden;

мясцо́выя о́рганы ула́ды örtliche Mchtorgane;

цэнтра́льная ула́да Zentrlgewalt f;

грамадзя́нская ула́да Zivilbehörde [-´vi:l-] f;

наро́дная ула́да Vlksmacht f;

судо́выя ула́ды Gerchtsbehörden pl, Gerchtsorgane pl;

3. (права кіраваць паводзінамі і лёсам каго) Macht f;

бацько́ўская ула́да die Macht der ltern;

ажыццяўля́ць ула́ду паліт die Macht usüben;

вало́даць ула́дай über die Macht verfügen;

надзе́лены ула́дай mit Mchtbefugnissen usgestattet, mtlich bevllmächtigt;

пазба́віць ула́ды entmchten vt;

быць пад ула́дай каго nter j-s Gewlt stehen*;

ула́снай ула́дай igenmächtig;

у маёй ула́дзе es liegt in miner Macht;

перавышэ́нне ула́ды юрыд die Überschritung der Mchtbefugnisse;

ула́да над самі́м сабо́й Slbstbeherrschung f;

ва ула́дзе забабо́наў [пры́мхаў] im Bann der Vrurteile

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)