узлава́цца áufgebracht sein; wütend [böse] wérden; sich ärgern (моцна)
Verbum
анлайнавы слоўнікузлава́ць in Wut bríngen*; wütend [zórnig] máchen, böse máchen; ärgern
узлажы́ць
узла́зіць, узле́зці
1. (наверх) hináufklettern
2.
чараві́к не узла́зіць der Schuh lässt sich nicht ánziehen* [passt nicht]
узлама́ць
1. áufbrechen*
узлама́ць дзве́ры [замо́к, ша́фу] die Tür [das Schloss, den Schrank] áufbrechen*;
узлама́ць падло́гу die Díele áufreißen*;
2.
узле́гчы sich mit dem gánzen Gewícht légen (на што
узле́сак
узлёт
1. Áuffliegen
вертыка́льны узлёт Sénkrechtstart
узлёт з вады́ Ábwassern
2.
узло́бак
узло́м
крадзе́ж з узло́мам
узло́м дзвярэ́й das Áufbrechen éiner Tür