узла́зіць, узле́зці

1. (наверх) hinufklettern vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); herufklettern vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); erklmmen* vt;

2. разм (апранаццаўлазіць, налазіць):

чараві́к не узла́зіць der Schuh lässt sich nicht nziehen* [passt nicht]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)