Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

а б в г д ж з к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ’

адмабілізава́ць разм* vóllständig mobilisíeren

адмака́ць feucht wérden; ábweichen vi (s)

адмалі́ць:

адмалі́ць грахі́ um Vergébung der Sünden béten [bítten*]

адмаро́жваць, адмаро́зіць ábfrieren* vt; erfríeren* vt;

ён адмаро́зіў сабе́ па́лец er hat sich éinen Fínger ábgefroren

адмата́ны ábgewickelt; ábgespult (ніткі, стужка і г. д)

адмата́ць ábwickeln vt; ábspulen vt

адмаўле́нне н

1. (адмоўны адказ) Ábsage f -, -n; Áblehnung f -en; Entsagung f -, -en;

2. (непрызнанне чаго-н) Vernéinung f -, -en; Negíerung f -, -en

адмаўляцца

1. verzíchten vi (ад чаго-н auf A); ábdanken vi (ад прастола); widerrúfen* vt, zurüсknehmen* vt (ад слова і г. д); ábschwören* vi (D) (ад рэлігіі і пад.);

адмаўляцца ад пра́ва auf sein Recht verzíchten;

адмаўляцца ад спа́дчыны éine Érbschaft áusschlagen*;

2. (ад каго-н) sich lóssagen (von D)

адмаўля́ць

1. (у існаванні чаго-н) ábsagen vt, ábweisen* vt;

2. (адхіляць) nein [Nein] sagen, áblehnend [ábschlägig] (be)ántworten;

адмаўля́ць у даве́ры каму-н j-m das Vertráuen entzíehen* [verwéigern]

адмаўча́цца sich áusschweigen*; hártnäckig schwéigen*