раско́лванне н Spálten n -s, Zerspálten n
раско́лваць
1. zerspálten vt; hácken vt (дровы); knácken vt (арэх);
2. перан spálten vt, éinen Bruch herbéiführen; entzwéien vt (на дзве часткі);
раско́лваць адзі́нства die Éinheit spréngen
раско́ліна ж Spálte f -, -n, Spált m -(e)s, -e, Riss m -(e)s, -e
раско́льнік м
1. гіст (старавер) Raskólnik m -, -ki, Kírchenspalter m -s, -; Schismátiker m -s, -;
2. перан Spálter m -s, -
раско́льніцтва н гл раскол
2.раско́пваць
1. áusgraben* vt (выкапаць што-н); áufgraben* vt, zerwühlen vt;
2. перан (разведаць) áusfíndig máchen; ans Licht bríngen*
раско́пкі мн археал Áusgrabungen pl
раско́рмлены áufgefüttert, fett, ǘberernährt (дзіця); gestópft (пра птушак)
раско́рмліваць mästen vt, áuffüttern vt, fett máchen; ǘberernähren vt (дзіця)
раско́с м спец Strébe f -, -n, Spréize f -, -n
раско́сы schíelend, scheel