раша́ць
1. (прыняць рашэнне) beschlíeßen*
2. (развязваць) lösen
раша́ць
1. (прыняць рашэнне) beschlíeßen*
2. (развязваць) lösen
раша́ючы
раша́ючы аргуме́нт ent¦schéidendes [dúrchschlagendes] Argumént;
раша́ючы го́лас ent¦schéidendg Stímme
рашо́тка
пасадзі́ць за рашо́ткау каго
ра́шпіль
рашу́часць
рашу́чы
1. (смелы) entschlóssen, resolút;
2. (катэгарычны) entschíeden;
рашу́чая барацьба́ Entschéidungskampf
са́мым рашу́чым чы́нам aufs Entschéidendste
3. (цвёрды) fest, entschíeden
рашчыні́ць
рашы́цца
рашы́ць
рашэ́нне
1. Entschéidung
выно́сіць рашэ́нне das Úrteil fällen;
прыма́ць рашэ́нне éine Entschéidung tréffen*, éinen Beschlúss fássen;
2. (развязанне задачы
3. (выснова) Schluss