раско́лваць

1. zerspálten vt; hácken vt (дровы); knácken vt (арэх);

2. перан spálten vt, éinen Bruch herbéiführen; entzwéien vt (на дзве часткі);

раско́лваць адзі́нства die Éinheit spréngen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)