раско́льніцтва н гл раскол
2.раско́пваць
1. áusgraben* vt (выкапаць што-н); áufgraben* vt, zerwühlen vt;
2. перан (разведаць) áusfíndig máchen; ans Licht bríngen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)