адухаві́ць, адухаўля́ць
1. (духоўна ўзвысіць) vergéistigen
2. (жывёл, прыроду) géistige Fähigkeiten zúsprechen* (што
адухаві́ць, адухаўля́ць
1. (духоўна ўзвысіць) vergéistigen
2. (жывёл, прыроду) géistige Fähigkeiten zúsprechen* (што
адухо́ўленасць
адухо́ўлены vergéistigt; durchgéistigt; von édler Begéisterung durchdrúngen
адушаві́ць beséelen
адушаўлёнасць
адушаўлёны
адушаўлёны назо́ўнік belébtes Súbstantiv
адфармава́ць
адфільтрава́ны gefíltert
адфільтрава́ць filtern
адхадзі́ць
1. (дзе-н пэўны час) (eine Zeit lang) gehen*
2. (адлупцаваць) veprügeln
3. (вылечыць)