Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы ь э ю я /

а е і о у ы я

сме́ртнасць ж Stérblichkeit f -; Mortalität f - (насельніцтва ад якой-н хваробы)

сме́ртнік м ein zum Tóde Verúrteilter, Tódeskandidat m -en, -en

сме́ртны

1. stérblich, Tódes-, Stérbe-;

чалаве́к сме́ртны der Mensch ist stérblich;

2. у знач наз м Stérbliche (sub) m -n, -n

сме́ртухна ж разм памянш (звычайна ўжываецца як кл. ф) Tod m -(e)s, Gevátter Tod

смерць ж Tod m -es;

рапто́ўная смерць jäher [plötzlicher] Tod;

гвалто́ўная смерць gewáltsamer Tod;

быць асу́джаным на смерць dem Tóde verfállen sein;

вы́ратаваць ад смерці vom Tóde errétten;

да смерці bis zum Tod, bis in den Tod;

на вы́падак смерці für den Tódesfall;

паме́рці смерцю геро́я den Héldentod stérben*;

паме́рці гало́днай смерцю verhúngern vi, vor Húnger stérben*, den Húngertod stérben*;

ён пры смерці er liegt im Stérben, es geht mit ihm zu Énde;

мне надаку́чыла да смерці es ist mir zum Stérben ǘberdrüssig; es hängt mir zum Hálse heráus;

◊ быць памі́ж жыццём і смерцю zwíschen Lében und Tod schwében;

не на жыццё, а на смерць auf Lében und Tod;

ад смерці не адпе́рці ≅ wíder den Tod ist kein Kraut gewáchsen

смерч м метэар Wíndhose f -, -n; Wírbelsturm m -(e)s, -stürme; Tornádo m -s, -s;

вадзяны́ смерч Wásserhose f;

пы́льны смерч Stáubtornado m

сметанко́вы кул Sáhnen-; Rahm-;

сметанко́вае ма́сла кул Táfelbutter f -, Bútter f

сме́тнік м, сме́тніца ж Schúttabladeplatz m -es, -plätze; Müllabladeplatz m; Müllhaufen m -s, - (куча); Müllgrube f -, -n (яма); Gerümpelplatz m (для старых рэчаў);

вы́кінуць на сме́тнік auf den Müllhaufen wérfen* [ábladen*]

смех м Láchen n -s; Gelächter n -s (рогат);

вясёлы смех lústiges [fröhliches] Láchen;

вы́бух смеху Láchsalve [-və] f -;

агу́льны смех (у зале) állgeméine Héiterkeit (im Saal);

вы́клікаць (вясёлы) смех (hélles) Láchen áuslösen;

смеху ва́рты гл смехатворны;

стры́мліваць смех sich (D) das Láchen verbéißen*;

мяне́ ду́шыць смех ich erstícke vor Láchen;

я не магу́ ўтрыма́цца ад смеху ich kann mich vor Láchen nicht hálten;

дзе́ля смеху spáßeshalber, zum Spaß [Scherz];

падня́ць каго-н на смех j-n áuslachen, j-n zum Nárren háben [hálten*];

◊ ку́рам на смех da láchen ja die Hühner

смехатво́рнасць ж Lächerlichkeit f -