адпо́йванне
Verbum
анлайнавы слоўнікадпо́мсціць rächen
адпо́мсціць каму
за каго
адпо́р
1. (адбіццё нападу) Ábwehr
даць адпо́р во́рагу dem Feind Wíderstand léisten [entgégensetzen]; den Feind ábwehren;
2. (процідзеянне каму
адпо́рваць
адправа́джваць, адправа́дзіць vertréiben*
адпра́віцца
1. (пайсці, паехаць) áufbrechen*
адпра́віцца у даро́гу sich auf den Weg máchen;
адпра́віцца у падаро́жжа éine Réise ántreten*;
2. (адысці – пра цягнік
◊ адпра́віцца на той свет aus der Welt schéiden*; stérben*
адпра́віць
1. (накіраваць, адаслаць) schícken
2. (даць сігнал на адпраўку) das Ábfahrt(s)signal [Stártsignal] geben* (што
адпра́віць цягні́к den Zug ábfertigen;
◊ адпра́віць на той свет ins Jénseits befördern
адпрага́ць áusspannen
адпрасава́ныI gut gebügelt
адпрасава́ныII (выраблены з дапамогай прэса) geprésst