адбіва́цца
Verbum
анлайнавы слоўнікадбіва́ць
1. (адкалоць) ábschlagen*
2. (удар) ábwehren
адбіва́ць ата́ку den Ángriff ábschlagen* [zurückschlagen*, ábwehren, ábweisen*];
3.
4.
5.
адбіва́ць у каго
адбіва́ць жаніха́ den Bräutigam ábspenstig máchen;
адбіва́ць ахво́ту die Lust nehmen* [vertréiben*]
адбіра́нне
1.
2. (селекцыя) Selektión
адбіра́ць
адбі́так
1. Ábdruck
2. (след) Spur
адбіўны́:
адбіўна́я катле́та Kotelétt
адбі́цца
1. (абараніцца) zurückschlagen*
ад яго́ не адбі́цца
2. (адстаць) zurückbleiben*
3. (адламацца) ábbrechen*
◊ адбі́цца ад рук nicht mehr gehórchen (
адбіццё
1. (адпор) Zurückweisung
2. (адскок, рыкашэт) Rückprall
адбі́ць
адблы́таць (вузел, вяроўку) auseinánder knüpfen, áufknüpfen