Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

а б в г д ж з к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ’

адплява́ць áusspucken vt, áusspeien* vt

адплята́ць гл. адплесці

адпо́ены

1. (цялё – малаком і г. д.) getränkt;

2. (вылечаны піццём, лекамі) áuskuriert, wiederhérgestellt

адпо́йванне н. гл. адпаіць

адпо́мсціць rächen vt; sich rächen, Ráche nehmen* (каму-н. an D); j-m etw. héimzahlen;

адпо́мсціць каму-н.

за каго-н., што-н. sich an j-m für j-n, für etw. (A) rächen

адпо́р м.

1. (адбіццё нападу) Ábwehr f -, Wíderstand m -(e)s;

даць адпо́р во́рагу dem Feind Wíderstand léisten [entgégensetzen]; den Feind ábwehren;

2. (процідзеянне каму-н.) даць адпо́р éine Ábfuhr ertéilen; Trotz bíeten*

адпо́рваць гл. адпароць

адправа́джваць, адправа́дзіць vertréiben* vt; fórtjagen vt, wégjagen vt

адпра́віцца

1. (пайсці, паехаць) áufbrechen* vi (s); sich begében*; gehen* vi (s), fáhren* vi (s);

адпра́віцца ў даро́гу sich auf den Weg máchen;

адпра́віцца ў падаро́жжа éine Réise ántreten*;

2. (адысці – пра цягнік і г. д.) ábfahren* vi (s);

◊

адпра́віцца на той свет aus der Welt schéiden*; stérben* vi (s)

адпра́віць

1. (накіраваць, адаслаць) schícken vt; (ver)sénden* vt, ábsenden* vt; (каму-н. an A);

2. (даць сігнал на адпраўку) das Ábfahrt(s)signal [Stártsignal] geben* (што-н. D);

адпра́віць цягні́к den Zug ábfertigen;

◊

адпра́віць на той свет ins Jénseits befördern