адлучы́цца wéggehen*
я не магу́ адлучы́цца ich kann nicht weg (
адлучы́цца wéggehen*
я не магу́ адлучы́цца ich kann nicht weg (
адлучы́ць:
адлучы́ць ад царквы́ aus der Kírche áusstoßen*; exkommunizíeren
адлучэ́нне
адлюстрава́нне
1. (дзеянне) Ábbildung
2. (адбітак прадмета) Spíegelbild
3. (відарыс, вобраз) Dárstellung
адлюстрава́ны áusgedrückt;
я́рка адлюстрава́ны во́браз éine scharf áusgeprägte Gestált
адлюстрава́цца, адлюстро́ўвацца
1.
2. (у мастацкім творы) sich wíderspiegeln; sich dárstellen
адлюстрава́ць, адлюстро́ўваць
1. (эпоху, час
2. (абмаляваць, паказаць) verkörpern
адляжа́цца
адлята́ць, адляце́ць
1. (перамясціцца, аддаліцца) ábfliegen*
2. (адскочыць у бок ад штуршка) zur Séite flíegen*, ábprallen
3.