Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

а б в г д ж з к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ’

адзіно́чны

1. Éinzel-, éinzeln, veréinzelt;

2. грам:

адзіно́чны лік Síngular m -s; Éinzahl f -

адзі́нства н Éinheit f -; Éinigkeit f -;

адзі́нства дзе́янняў Aktiónseinheit f -;

адзі́нства по́глядаў Geméinsamkeit [Überéinstimmung] der Áuf fassungen [Méinungen, Ánsichten]

адзі́ны

1. (толькі адзін) éinzig;

2. (агульны для ўсіх) éinheitlich, Éinheits-

адзіню́ткі mútterseelenallein, ganz alléin

адзічэ́лы

1. (дзікі) verwíldert;

2. (нелюдзімы) ménschenscheu

адзна́ка ж

1. (метка, знак) Zéichen n -s, -, Kénnzeichen n;

2. (прыкмета) Mérkmal n -s, -e;

3. (ступень ведаў) Zensúr f -, -en, Nóte f -, -n;

ста́віць адзна́ку éine Nóte geben*

адзна́чаны

1. (памечаны) bezéichnet;

2. (падкрэслены) unterstríchen; betónt, hervórgehoben;

3. (упамянёны) erwähnt;

4. (запісаны) vermérkt, notíert; verbúcht (у пэўнай кнізе і пад.)

адзна́чыцца sich áuszeichnen; sich hervórtun* (іран)

адзна́чыць

1. (абазначыць) kénnzeichnen неаддз vt, bezéichnen vt;

2. (запісаць) vermérken vt, éintragen* vt;

3. (ушанаваць) féiern vt, begéhen* vt

адзява́нне н Ánziehen n -s, Bekléiden n -s