страло́к
Verbum
анлайнавы слоўнікстральба́
стральба́ па кім
стральба́ за́лпамі Sálvenfeuer [-vən-]
стральба́ з кулямётаў MG-Schíeßen
гарма́тная стральба́ Geschützschießen
стральба́ на паражэ́нне Wírkungsschießen
страляні́на
страля́цца
1. (з кім
2. (застрэліцца) sich erschíeßen*
страля́ць
1. schíeßen*
страля́ць са стрэ́льбы mit dem Gewéhr schíeßen*;
страля́ць ва ўпор éinen Náhschuss ábgeben*;
2.
у мяне страля́е ў ву́ху ich hábe Óhrenreißen;
◊ страля́ць вачы́ма äugeln; Áugen máchen, mit Blícken kokettíeren (какетнічаць)
страмчэ́й
пад’ём рабі́ўся ўсё страмчэ́йшы der Áufstieg wurde ímmer stéiler
страпяну́цца
1. áuffahren*
2.:
сэ́рца страпяну́лася das Herz schlug bis zum Hálse
Стра́сбург
стра́сна
стра́снасць