страля́ць
1. schíeßen*
страля́ць са стрэ́льбы mit dem Gewéhr schíeßen*;
страля́ць ва ўпор éinen Náhschuss ábgeben*;
2.
у мяне страля́е ў ву́ху ich hábe Óhrenreißen;
◊ страля́ць вачы́ма äugeln; Áugen máchen, mit Blícken kokettíeren (какетнічаць)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)