Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

а б в г д ж з к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ’

аддзя́каваць гл аддзячыць

аддзяле́нне н

1. (дзеянне) (Áb)trénnung f -, Ábteilung f -; Separatión f -;

2. (у бальніцы) Statión f -, -en;

тэрапеўты́чнае аддзяле́нне ínnere Statión [Abtéilung]

3.(частка ўстановы, прадпрыемства і г. д) Abtéilung f -, -en;

пашто́вае аддзяле́нне Póstamt n -es, -ämter;

машы́ннае аддзяле́нне Maschínenraum m -(e)s, -räume;

4. вайск Abtéilung f -, -en

аддзялі́цца, аддзяля́цца

1. (вылучыцца) sich ábsondern, sich ábtrennen, sich (lós)lösen;

2. (пры раздзеле маёмасці) sich sélbstständig máchen

аддзялі́ць

1. (выдзеліць) ábteilen vt, separíeren vt;

2. (раз’яднаць) (áb)trénnen vt, lóslösen vt;

3. (вылучыць, пазнаць) unterschéiden* vt;

4. (пры раздзеле маёмасці) éinen Ánteil überlássen*

аддзяля́льны trénnbar

аддзя́чыць

1. (каму-н) dánken vi (D);

2. (выказаць удзячнасць) sich erkénntlich zéigen (каму-н D)

аддрукава́ны ábgedruckt

аддрукава́ць

1. (надрукаваць) ábdrucken vt;

2. (на друкавальнай машынцы) ábschreiben* vt, (áb)típpen vt

аддуба́сіць разм verháuen* vt, verprügeln vt, dúrchprügeln vt

адду́шына ж

1. Lúftloch n -(e)s, -löcher; Ábzug m -(e)s. -züge;

2. Ventíl [v-] n -s, -e;

3. перан Erléichterung f -