Verbum

разбіра́ць гл разабраць

разбітны́ разм forsch (зухаваты, хвацкі); gewándt (спрытны)

разбі́ты

1. zerschlágen, gebróchen; zerbróchen (пра шкло);

2. (пераможаны, скораны) geschlágen;

3. (знясілены) zerschlágen; müde, gerädert;

адчува́ць сябе́ разбі́тым sich ganz zerschlágen fühlen

разбі́ўка ж

1. Zerschlágen n -s, Zerkléinern n -s;

2. (планіроўка) Ábstecken n -s, Ánlage f -, -n, Ánlegung f -, -en (сада і г. д.);

3. (раздзяленне, размеркаванне) Áufteilung f -, -en; Áufgliedeung f -, -en (nach D); Áufschlüsslung f -, -en (па плану);

пакварта́льная разбі́ўка Áufschlüsslung nach Quartálen;

разбі́ўка на ўча́сткі Parzellíerung f -, -en;

4. (лагера і пад.) Áufschlagen n -s;

5. палігр Spérrung f -, -en

разбі́цца

1. (раздабыць) zerbréchen* vi (s), zerschéllen vi (s), in die Brüche géhen*;

2. (атрымаць пашкоджанні) sich verlétzen;

разбі́цца насме́рць tödlich stürzen;

3. (раздзяліцца) sich zersplíttern, sich (auf)téilen (на групы і г. д)

разбі́ць

1. zerschlágen* vt, zerbréchen* vt (шкло і г. д);

разбі́ць на кава́лкі zerstückeln vt;

2. (нанесці паразу) schlágen* vt;

разбі́ць ушчэ́нт [нашчэ́нт] kurz und klein schlágen*;

3. (раздзяліць) zerstückeln vt; áufteilen vt, vertéilen vt (на групы і г. д);

4. (палатку, лагер і г. д) áufschlagen* vt;

5. (планаваць) ábstecken vt; parzellíeren vt (на ўчасткі);

6. (прывесці ў непрыдатны стан) úntauglich máchen;

разбі́ць абу́так Schúhe ábtragen*;

разбі́ць даро́гу éinen Weg áusfahren*

разблы́таць

1. (развязаць вузел і г. д) lösen vt; áufknüpfen vt, entwírren vt;

2. (зрабіць зразумелым) klären vt, ins Réine bríngen*

разблы́тванне н

1. Entwírren n -s;

2. (высвятленне) Klärung f -, Klárstellung f -

разбо́й м Räuberéi f -, Raub m -(e)s, -e; Ráubüberfall m -s, -fälle (напад)

разбо́йнік м

1. Räuber m -s, -;

марскі́ разбо́йнік Séeräuber m -, Pirát m -en, -en;

разбо́йнік з вялі́кай даро́гі Wégelagerer m -s, -, Stráßenräuber m;

2. жарт Schlíngel m -s, -