Verbum

разбі́ць

1. zerschlágen* vt, zerbréchen* vt (шкло і г. д);

разбі́ць на кава́лкі zerstückeln vt;

2. (нанесці паразу) schlágen* vt;

разбі́ць ушчэ́нт [нашчэ́нт] kurz und klein schlágen*;

3. (раздзяліць) zerstückeln vt; áufteilen vt, vertéilen vt (на групы і г. д);

4. (палатку, лагер і г. д) áufschlagen* vt;

5. (планаваць) ábstecken vt; parzellíeren vt (на ўчасткі);

6. (прывесці ў непрыдатны стан) úntauglich máchen;

разбі́ць абу́так Schúhe ábtragen*;

разбі́ць даро́гу éinen Weg áusfahren*