спарава́ць
Verbum
анлайнавы слоўнікспараджэ́нне
◊ спараджэ́нне пе́кла Áusgeburt der Hölle
спарадзі́ць
1.
2.
спара́дкаваць in Órdnung bríngen*, Órdnung scháffen*; régeln
спарады́чны sporádisch; veréinzelt;
спарады́чны вы́падак захво́рвання
спаражні́цца
1. (стаць пустым) léer wérden, sich léeren;
2. (пра страўнік) sich entléeren, sich erléichtern;
3.
спаражні́ць, спаражня́ць
1. leer máchen, (ent)léeren
2. (страўнік) entléeren
спаралізава́ны
спаралізава́ць
спа́раны gepáart, aus zwei Téilen bestéhend;
спа́раны кулямёт Zwíllings-MG
спа́раны тэлефо́н Dóppelanschluss