Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

а б в г д ж з к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ’

адваява́ць

1. (вярнуць назад) zurückerobern vt;

2. (дамагчыся) ábringen* vt;

3. (скончыць ваяваць) den Krieg beénden

адве́даць

1. (наведаць) besúchen vt; éinen Besúch máchen (каго-н bei D);

2. (пакаштаваць) kósten vt, probíeren vt ábschmecken vt

адве́дзіны мн:

прыйсці́ [прые́хаць] у адве́дзіны besúchen vt, éinen Besúch máchen

адве́дкі мн Besúch (bei) der Frau, die ein Kind zur Welt gebrácht hat

адве́зены fórtgebracht, wéggebracht, ábtransportiert

адве́зці ábtransportieren vt, wégbringen* vt; fórtschaffen vt

адве́ку прысл éwig; éine Éwigkeit (lang); éndlos lang

адве́с м тэх Lot n -(e)s, -e, Sénkblei n -(e)s, -e, Ríchtschnur f -, -schnüre

адве́сіць

1. (фіранку) áufziehen* vt, zur Séite schíeben*;

адве́сіць гу́бы Líppen spítzen [vórstrecken, schürzen];

2. буд (адвесам) éinloten vt

адве́сці

1. (даставіць каго-н куды-н) bríngen* vt;

2. перан (адхіліць) áblehnen vt, zurückweisen* vt;

3. (выдзеліць для якой-н мэты) zúweisen* vt, ánweisen* vt