Verbum

шаўка... (гл. шоўка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «шоўка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: шаўкавод, шаўкапрад, шаўкаткацкі.

шаўкаві́на, ‑ы, ж.

1. Шаўковае валакно.

2. Тое, што і шаўкавінка.

шаўкаві́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Шаўковая нітка.

шаўкаві́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць шаўкавістага. Шаўкавістасць валасоў.

шаўкаві́сты, ‑ая, ‑ае.

Падобны на шоўк, які нагадвае шоўк з выгляду або навобмацак. У люстры стаяла зграбная, праўда, нечым узрушаная, дзяўчына з ільняной шаўкавістай касою на грудзях. Карпаў. О, як пахнуць на лузе Шаўкавістыя травы! Броўка.

шаўкаві́ца, ‑ы, ж.

Тое, што і шаўкоўніца. А за хлявом аж да самай Марачанкі цягнуўся абсаджаны з усіх бакоў шаўкавіцамі школьны агарод. Лобан.

шаўкаві́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шаўкоўніцы (шаўкавіцы). Шаўкавічныя плантацыі.

2. Які мае адносіны да шоўку (у 1 знач.), звязаны з яго вырабам. Шаўкавічны кокан.

•••

Шаўкавічны чарвяк гл. чарвяк.

шаўкаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст па шаўкаводству.

шаўкаво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Жан. да шаўкавод.

шаўкаво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шаўкаводства, звязаны з ім. Шаўкаводны саўгас.