Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

шата́н, ‑а, м.

Разм. Сатана, д’ябал. Шатан запрэжан дзікі, голы І круціць чорныя віры. Колас.

шаткава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для шаткавання. Шаткавальная машына.

шаткава́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Шаткаваная капуста. Глухаватая бабуля вялікім нажом крышыла на стале качан капусты — рыхтавала на зіму шаткаванку. Жычка.

шаткава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шаткаваць.

шаткава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад шаткаваць.

шаткава́цца, ‑куецца; незак.

Зал. да шаткаваць.

шаткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што і без дап.

Рэзаць доўгімі тонкімі палоскамі (звычайна капусту). Свайго засолу Добрая капуста — Вось так шаткуе Толькі маці ў нас. Хведаровіч.

шаткаўні́ца, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і шаткоўня.

шатко́ўня, ‑і; Р мн. ‑ковень; ж.

Прыстасаванне, прылада для шаткавання (звычайна капусты). Ручная шаткоўня.

шатла́ндзец,

гл. шатландцы.