злёгку, прысл.
Чуць-чуць, трохі. Сняжком, як пухам лебядзіным, Дарогі злёгку заняло. Бялевіч. Цеплаватае паветра, празрыстае, звонкае, злёгку туманіла галаву. Шыцік.
злёт, злёту, М злёце, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. злятацца — зляцецца.
2. Сход, з’езд прадстаўнікоў якой‑н. масавай арганізацыі або якой‑н. прафесіі. Злёг піянераў. Злёт калгаснікаў-жывёлаводаў.
злётацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Стаміцца, знемагчыся ад беганіны, клопатаў і пад.
злётаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. Летучы, пабыць дзе‑н. і вярнуцца назад. Злётаць на самалёце ў Маскву. □ Яна была яшчэ маладая качка. Толькі адзін раз злётала да мора, дзе перажыла зіму. Кірэенка.
2. Разм. Хутка збегаць, з’ездзіць куды‑н. і вярнуцца назад. Маша.. злётала на кухню і вярнулася са шклянкай вады. Шамякін. Дзядзька.. на калгасным жарэбчыку злётаў на паром, быў на станцыі, перапытаў усіх стрэчных... Сачанка.