зляга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да злегчыся.
зляга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да злегчы.
зляжа́лы, ‑ая, ‑ае.
Які зляжаўся, стаў больш шчыльным, меншым у аб’ёме. Зляжалы снег. Зляжалае сена.
зляжа́цца і зле́жацца, злежыцца; зак.
Тое, што і злегчыся (у 1 знач.). — У гэтым месцы, дзе нам трубы ўкладваць, дно з вапны. І яна так зляжалася там, спрасавалася з ракавінкамі, чаротам, што ні ўкусіць, ні адрэзаць. Чыгрынаў. Паперы зляжаліся, прысталі адна да другой. Асіпенка. На страсе зверху тлела салома — не магла адразу заняцца агнём: злежалася. Пташнікаў.
зляка́нне, ‑я, н.
Разм. Стан паводле знач. дзеясл. злякацца, злякнуцца.
зляка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да злякнуцца.
зляка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да злякнуць.
злякну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Разм. Раптоўна і моцна спужацца. Акцызнік, відаць, не пачуў, як бразнулі дзверы і выбег з хаты Міхал, бо, калі падняў галаву ад сваіх гумавых ботаў і ўбачыў, што ў парозе пуста, — злякнуўся і змоўк. Пташнікаў. Зуб на зуб не пападзе. Злякнуўся надта. Пянкрат.
злякну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго.
Разм. Раптоўна і моцна спужаць каго‑н.
злямцава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад злямцаваць.